Hr. Ms. Neptunus

De stokoude bak waarop wij onze hutten hadden heeft een meer bewogen geschiedenis dan de meesten van ons.

Ze is gebouwd in 1906 op het marine etablissement te Amsterdam als kustverdedigings pantserschip Hr.Ms. Jacob van Heemskerck. De doop is verricht door Zijne Koninklijke Hoogheid Prins Hendrik.

De waterverplaatsing was ongeveer 5000 ton, de lengte 96 meter. Met twee triple expansie machines haalde ze een snelheid van 16,5 knopen.  De bemanning betond uit 335 koppen.

De pantsergordel was 15 centimeter dik, het pantser op de torens en de barbettes was 20 centimeter. De hoofdbatterij bestond uit twee 24 centimeter kanons. Met een maximum elevatie van 20 graden haalden ze 16.000 meter, wat in die tijd voldoende werd geacht. De secundaire batterij bestond uit 6 kanons van 15 centimeter.

Haar eerste operationele opdracht was patrouilleren voor de kust van Venezuela tijden de tweede Castro crisis. Gedurende de Eerste Wereldoorlog patrouilleerde ze voor de Nederlandse kust, waar ze een aantal malen drenkelingen heeft opgepikt. Tussen de wereldoorlogen was ze overwegend bezig met oefeningen en vlagvertoon; ze nam o.a. deel aan de vlootschouw bij Spithead in 1934.

Tijdens de Spaanse Burgeroorlog was ze operationeel verouderd. Ze werd uit dienst gesteld en opnieuw in dienst gesteld (zonder voorstuwing) als "Batterij IJmuiden". Tijdens de Duitse inval werd ze door de eigen bemanning tot zinken gebracht en vervolgens weer gelicht door de bezetter en naar Kiel gesleept, waar ze werd verbouwd tot de drijvende luchtafweerbatterij Undine. 

Na de oorlog is ze gevonden in Wilhelmshaven en vandaar teruggesleept naar Den Helder om te worden verbouwd tot logementsschip. Als zodanig heeft ze van 1948 tot 1974 accommodatie geboden aan het Korps Adelborsten. Toen in 1974 het nieuwe logementsgebouw gereed was is ze uit dienst gesteld, verkocht en tot scheermesjes verwerkt.